Stomatolog z reguły dobiera technikę leczenia, żeby oszczędzić zęby pacjenta, choć zdarza się tak, że usuniecie zęba jest ostatecznym rozwiązaniem kłopotu pacjenta. W tym wypadku bezwzględnie trzeba stosować się zaleceń stomatologa. To ważne, by nie doprowadzić do komplikacji, a etap gojenia odbywał się szybko i bezpiecznie.
Na początek należy według zaleceń tamować krwawienie, przyciskając okrywający ranę jałowy gazik. Ponadto powinno się uważać, ze tabletkami przeciwbólowymi. Środek znieczulający traci siłę niezbyt długo od chwili zabiegu, a ból może okazać się silny. W tej kwestii należy bezwzględnie trzymać się wytycznych stomatologa, ponieważ nieodpowiednie przyjmowanie leków może okazać się niebezpieczne dla zdrowia organizmu.
Po dotarciu do domu najlepiej przyłożyć do policzka lodowaty okład, by zmniejszyć ryzyko pojawienia się opuchlizny. Jeśli wziąć pod uwagę przyjmowanie pokarmów, przez początkowe dwie godziny nie wolno pić i jeść. Po tym czasie można przełknąć coś lekkiego, szczególnie w postaci płynnej lub papkowatej. Nie należy spożywać chrupkich i twardych lub gorących i pikantnych potraw. Jeżeli palisz papierosy warto odłożyć je na kilka dni, ze względu na to, że utrudniają zasklepianie się rany.
Dentyści przestrzegają, żeby w dobę od chwili zabiegu wyrwania zęba, nie przepłukiwać ze zbyt dużą siłą ust. Miejsce zabiegu ochrania skrzep, którego wypłukanie mogłoby grozić otwarciem rany. To sprawia nieprzyjemny, przejmujący ból i otwartą drogę dla bakterii. Tak samo mocno należy uważać podczas szczotkowania.